|
|
|
| Platon |
Sokrates |
Einstein |
 |
Na fresku znajduje się około czterdzieści
postaci, z czego dwadzieścia stanowią filozofowie
starożytności, Filozofowie przebywają we wnętrzu,
przypominającym antyczną świątynię, zwieńczoną ogromnym
sklepieniem kolebkowym[1][3]. W gmachu znajdują się rzeźby
boga Apolla, patrona sztuki i poezji, oraz bogini Minerwy,
patronki mądrości, sztuki i rzemiosła. Przedstawiona
architektura nawiązuje do pierwotnego pomysłu przebudowy
bazyliki św. Piotra w Rzymie, autorstwa Bramantego.
Architekt zaprojektował kościół na planie krzyża greckiego,
z kopułą na przecięciu naw. Projekt ten nawiązywał do
Panteonu[1]. Według innego źródła Rafael mógł inspirować się
również ogólnie architekturą rzymską[3]. Szkice do kompozycji Szkoły Ateńskiej znajdują się w zbiorach Albertina Museum w Wiedniu, Städel Museum we Frankfurcie, Ashmolean Museum w Oxfordzie oraz Pinacoteca Ambrosiana w Mediolanie. |
 |
W centrum stoją Platon i Arystoteles. Platon, prawdopodobnie z twarzą Leonarda da Vinci, ma na sobie różową lub czerwoną togę. Pokazuje palcem prawej ręki niebo[10], a w lewej dłoni trzyma swój dialog Timajos. Arystoteles ma na sobie niebieską szatę, wskazuje na ziemię, a na lewym udzie przytrzymuje tom Etyki nikomachejskiej. Arystoteles prawdopodobnie ma rysy twarzy Giuliana da Sangallo. Starzec leżący na schodach to Diogenes[1]. Opierający się o blok kamienny zamyślony Heraklit ma podobiznę Michała Anioła[3]. Na malowidle pojawiają się także Pitagoras. Przyjmuje się, że jest to postać znajdująca się po lewej stronie kompozycji, wpisująca cyfry do księgi, któremu znajdujący się obok uczeń podtrzymuje tablicę. |